Kisah urashima taro versi bahasa Belanda
In de oude dagen toen er een visser genaamd Urashima Taro. Hij was erg leuk, jong en sterk, hij kon een boot veel intelligenter zijn dan degenen die aan het strand huis wonen varen. Hij vaak zeilde ver op zee, waar de buren vaak haar ouders dat misschien op een dag zou hij te ver in zee te gaan en nooit meer terug te komen herdenken.
Haar ouders weten dat dit is, maar ze begreep dat zijn zoon is erg goed in het zeilen, en ze zijn nooit te mengkuatirkannya. Zelfs als Urashima langzamer terug dan verwacht, ze altijd op hem gewacht zonder walging. Urashima ze houden meer dan hun eigen leven, en zijn er trots op dat hij heel moedig en krachtig dan jongens buren.
Op een ochtend, Urashima Taro ging om een vangst te nemen in zijn net als ditebarkannya gisteravond. In een van de banen, onder vis die wordt gevangen, vond hij een kleine schildpad die verstrikt komen. Schildpad pak het en plaatste het in zijn eigen boot, hij op een veilige plaats bewaard, zodat ze kan haar mee naar huis nemen. Maar met ontzag, luisterend naar de schildpad Urashima pleitte in een stem heel zacht. 'Wat is mijn punt voor jou?' vroeg schildpad. "Ik was te weinig te eten, en te jong om een lange tijd duren voordat ik werd groot. Heb medelijden met mij en neem me terug naar de zee, omdat ik niet wil sterven." Urashima Taro vriendelijk jammer paa kleine schildpad die smeekte dat hij laten gaan van de kleine schildpadden terug in de zee.
Een paar jaar na dit incident, toen Urashima Taro gaan zeilen te ver op zee, een slechte storm raakt de boot kwam en brak de boot aan stukken. Urashima is een uitstekende zwemmer, en ze blijft streven om het strand te komen door te zwemmen, maar de afstand tussen hem en het strand is te ver weg en op dat moment de zee was zeer fel, zijn kracht afnam en hij begon langzaam te zinken. Toen hij gaf het op en dacht dat ze haar vader nooit meer zou zien, hoorde ze haar naam genoemd en zag een grote schildpad zwemmen naar hem toe.
Neem kepunggungku, "riep de schildpad," en ik zal u naar het land "Toen Urashima Taro was veilig en zitten in de rug van de schildpad, de schildpad en ging vervolgens verder met te zeggen:". Ik ben een schildpad die je verliest toen ik jonger was en deed niet hulpeloos in de netten, en ik ben erg blij om uw vriendelijkheid vergelden. "
Voordat ze kwamen op het strand, de schildpad Urashima Taro gevraagd dat de vraag of hij zou willen het prachtige leven dat is verborgen onder de zee te zien. De jonge visser antwoordde dat het was een ervaring die heel mooi zou zijn. In een oogwenk, ze allebei dook in het groene water. Urashima geklemd de rug van schildpadden die hem onmetelijk meenam naar de diepte. Na drie nachten, ze bereikte de bodem van de zee, en kwam uit op een zeer mooie plaats, vol goud en kristal. Koraal en parels en verschillende edelstenen om haar ogen schitterden en ontzag, en wat er aan de binnenkant van het paleis is het maken van hem weer verwonderd, verlicht met schubben mooie glans.
Haar ouders weten dat dit is, maar ze begreep dat zijn zoon is erg goed in het zeilen, en ze zijn nooit te mengkuatirkannya. Zelfs als Urashima langzamer terug dan verwacht, ze altijd op hem gewacht zonder walging. Urashima ze houden meer dan hun eigen leven, en zijn er trots op dat hij heel moedig en krachtig dan jongens buren.
Op een ochtend, Urashima Taro ging om een vangst te nemen in zijn net als ditebarkannya gisteravond. In een van de banen, onder vis die wordt gevangen, vond hij een kleine schildpad die verstrikt komen. Schildpad pak het en plaatste het in zijn eigen boot, hij op een veilige plaats bewaard, zodat ze kan haar mee naar huis nemen. Maar met ontzag, luisterend naar de schildpad Urashima pleitte in een stem heel zacht. 'Wat is mijn punt voor jou?' vroeg schildpad. "Ik was te weinig te eten, en te jong om een lange tijd duren voordat ik werd groot. Heb medelijden met mij en neem me terug naar de zee, omdat ik niet wil sterven." Urashima Taro vriendelijk jammer paa kleine schildpad die smeekte dat hij laten gaan van de kleine schildpadden terug in de zee.
Een paar jaar na dit incident, toen Urashima Taro gaan zeilen te ver op zee, een slechte storm raakt de boot kwam en brak de boot aan stukken. Urashima is een uitstekende zwemmer, en ze blijft streven om het strand te komen door te zwemmen, maar de afstand tussen hem en het strand is te ver weg en op dat moment de zee was zeer fel, zijn kracht afnam en hij begon langzaam te zinken. Toen hij gaf het op en dacht dat ze haar vader nooit meer zou zien, hoorde ze haar naam genoemd en zag een grote schildpad zwemmen naar hem toe.
Neem kepunggungku, "riep de schildpad," en ik zal u naar het land "Toen Urashima Taro was veilig en zitten in de rug van de schildpad, de schildpad en ging vervolgens verder met te zeggen:". Ik ben een schildpad die je verliest toen ik jonger was en deed niet hulpeloos in de netten, en ik ben erg blij om uw vriendelijkheid vergelden. "
Voordat ze kwamen op het strand, de schildpad Urashima Taro gevraagd dat de vraag of hij zou willen het prachtige leven dat is verborgen onder de zee te zien. De jonge visser antwoordde dat het was een ervaring die heel mooi zou zijn. In een oogwenk, ze allebei dook in het groene water. Urashima geklemd de rug van schildpadden die hem onmetelijk meenam naar de diepte. Na drie nachten, ze bereikte de bodem van de zee, en kwam uit op een zeer mooie plaats, vol goud en kristal. Koraal en parels en verschillende edelstenen om haar ogen schitterden en ontzag, en wat er aan de binnenkant van het paleis is het maken van hem weer verwonderd, verlicht met schubben mooie glans.
Tidak ada komentar:
Posting Komentar